رابطه جذابیت برند کارفرما وگرایش به مهاجرت : مطالعه نقش تعدیل گر امکان مهاجرت

هدف این مقاله مطالعه رابطه جذابیت برند کارفرمایان ایرانی و کاهش تمایل نخبگان برای مهاجرت، و نقش امکان مهاجرت در تعدیل این رابطه، می باشد. دراین پژوهش ترکیبی، با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته، با 44 دانشجوی سال آخر تعدادی از دانشگاه های مهندسی تهران شاخص‌های جذابیت برند کارفرما شناسایی و سپس ، از پرسشنامه بومی شده جذابیت برند کارفرما و پرسشنامه‌های استاندارد امکان مهاجرت و گرایش به مهاجرت استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل 12624 دانشجوی سال آخر در مقاطع مختلف دانشگاه‌های فنی و مهندسی برتر ایران بر اساس رتبه‌بندی شانگهای (2017)، می‌باشد، که با نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، از 694 نفر اطلاعات جمع‌آوری شد. در تحلیل داده‌های کیفی از روش تحلیل تم و برای تحلیل داده‌های کمّی از مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم‌افزار پی‌ال‌اس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد جذابیت برند کارفرما با کاهش گرایش به مهاجرت دانشجوها رابطه معنی داری دارد و این رابطه توسط متغیر امکان مهاجرت تعدیل می‌شود. برمبنای یافته‌های پژوهش، می توان انتظار داشت با ارتقاء جذابیت برند کارفرمایی در ارزش‌های اقتصادی، توسعه ای، نوآوری و اجتماعی، گرایش نخبگان به مهاجرت کاهش می یابد.